Yorum: Kızın kaçarak evlenmesi kader mi yoksa kendi iradesinin sonucu mu? isimli yazı www.Mumsema.comYorum: Kızın kaçarak evlenmesi kader mi yoksa kendi iradesinin sonucu mu? Biz sevdiğimle hem resmi nikah hem dini nikah yaptık benim ailem olmadan bir hafta sonra gelip beni götürcek bunun günahı var mıdır

Ailen olmadan derken eğer onların haberi olmadan ve gizli bir nikah şeklinde ise bu caiz olmaz. Nikah gizlenemez, nikah ilan edilen ve açıkça olması gereken bir şeydir. Götürmekten kasıt nedir onuda bilmiyorum ama eğer kaçmak olursa buda haram olur.

Merhaba. 20 yasindayim sevgilim 23 yasinda 2 senedir sevgiliyiz o başka bi yerde ben başka bi yerde oturuyoruz 3 saat mesafe var babamgille konuşmaya geldi babam kesinlikle olmaz gelme buraya bida dedi kaçmayı düşünüyoruz babam hic bi şekilde ikna olmuyor çünkü. Ne yapmam lazm ?

Mən istədiklərimi ailəm istəmədi,ailəm istədiklərini mən Olmaz deyildi mən istəyəndə.Amma kaçmadım.Vardır bunda da bir hayır deye fikirleşdim.Hayırlısı olsun.İnanıram ki bir gün iki tərəfin də ortaqlaşa razılaşdığı birini Cenabu Haqq verecek .Hz.Yunus ə öz kavminden kaçıb belayla üzleşmedimi .Məncə dua və sabrla Allaha sığınmalı.ALLAH BÖYÜK

Selamün aleyküm ben 1 yıl önce kaçtım eşimle dul olduğu için beni istemeye gelmesini istemedim çünkü hem bizimkiler vermez hemde dul biriyle konuştuğum için kızarlardı sizce benim kaçmam günah mı ama eşimi de çok seviyorum

selamün aleyküm hocam, benim bir sevdiğim kız var kızın benimle konuştuğunu duyunca ailesi, kızı okuldanda aldılar ve en son geçen sene telefonla görüştük bir kez gizli ama ondan sonra aramadı. Benimde gönlüm hayla o kızda ama olmuyor babası inatçının teki amcalarıda karışıyor kıza, 5 6 kez telefon ettik istemeye gelecez diye, ama vurmayla tehdit edip kapatıyor telefonu, bizde aramadık ondan sonra kızdanda bir haber alamıyorum ama, aklım onda hayla, şimdi herkesten kaçıyorum insanlarlada muhattaplığı kestim neredeyse birisiyle konuşurken mesela içim üzüntüyle doluyor bende kaçıyorum insanlardan çekiniyorum, hep aklımda çıkmıyor yani ailem başka birisini buldu o kızda güzel ama ALLAH için ama bir türlü ısınamadım benim ne yapmam lazım hocam. Aklımdan nasıl atabilirim bu kızı bir türlü deniyorum ama olmuyor

Selamun aleyküm , siz değerli dostlarım banada bi yol bi fikir verirseniz sevinirim. Bende cıkmazlarda bi yoldayım sürekli Rabbime dua ediyorum ama bazı şeyler hep ters gidiyor. Benimde bi sevdiğim var ve bi senedir ailemle de görüşüyor ailesi olsun kendisi olsun bazı tadsızlıklar oldu ve annemde bunları dile getirerek hep uzadı bizim işimiz ve herşy yoluna girmişti kayınvalide olcak kişi şimdide ben istemiyorum diyor ve herşeyde bişey cıkıyor ben ailemi ikna ettim ama annesi şimdi inat ediyor konuştugumda kaçmazsak hiçbirşey düzelmez diyor neler yapabilirim kaçmamızda çözüm değil diyerek yol gösteriyorum bu sefer biz tartışmaya başlıyoruz nolur banada bi yol gösterin neler yapabilirim

Ben nisanliydim sevdiğim kişi bazı sorunlar yaşadı esrar kullanmaya başladı birakamadi ve gitti ailem öğrendi nişanı attk ama ben onu seviyordum ona yardım ettim kurtuldu artk kullanmıyor çalışıyor ve beni tekrar istiyor ama ailem vermiyor bu durumda ne yapmam lazım bir yanda sevdiğim insan bir yanda ailem

Merhaba.
Bir erkek arkadaşım var. İlişkimize başladıktan ortalama 10 gün sonrasında ailemle de tanıştırmak istedim, ama kim olduğunu öğrendiklerinde, değil tanışmak, benim de görüşmemi kesmeyi istediler, baya tartışmalarımız oldu. Onlardan gizli görüşmeye devam etmek zorunda kaldım.
Kim olduğundan size de kısaca söz edeyim: Çok çirkinmiş, bana fiziksel olarak yakışmıyormuş. Evlenip ayrılmış 10 sene önce, bir çocuğu varmış. O lise mezunuymuş, ve ben üniversite mezunuymuşum... Bu gibi nedenler dolayısı ile olmazmış.
Biz görüşmeye devam ettik, ama bu arada, zaman zaman, telefonla konuşurken yakalandığımız oldu, Annem, "Hakkımı helal etmem..." dedi. Face'den yazıştığımızı gördü, "Yazıklar olsun sana verdiğim süte..." dedi... Bununla birlikte, babam kanser hastası... Annem onunda beynine giriyor bu konuda... Ben ise 33 yaşındayım, ben de küçük değilim, onu da özellikle belirteyim...
Biz ciddi düşündüğümüz; ve ikimiz de çocuk yaşta olmadığımız için, gizli görüşmelerden ben çok rahatsız oluyordum. Bu işin annemle olmayacağına, babamla konuşmam gerektiğine karar verdim. Babam beni anladı, annemle konuşup, ikna da edeceğini söyledi... Sonrasında, aradan ortalama 1 hafta geçip de babama sorduğumda, "Annen Nuh diyor, peygamber demiyor..." dedi... Annem gösterişe, etikete biraz meraklıdır bu arada onu da belirteyim.
Ve bu olay aile içerisinde bir çatışma halini aldı... Bana sürekli olarak, "Telefonda görüştüğün, internetten yazıştığın bir insanı ne kadar tanıyorsun?" dediler; ama bu onların sadece bildikleri kısım, bizim diğer zamanlarda görüştüğümüzü bilmiyorlar; çünkü bilseler hayat bana zindan olacak... Biz birlikte olduğumuz zamanlarda çok mutluyuz, çok iyi anlaşıyoruz.
Son olarak iki gün önce, "Madem öyle düşünüyorsunuz, izin verin, gidip tanışayım..." dedim. Zor oldu, ama kabul ettiler. İlk kez çıkmış gibi çıktık. Geldiğimde nasıl geçtiğini sordular, kanımınısınıp ısınmadığını, o adamı kendime yakıştırıp yakıştırmadığımı... Ben de çok olumlu olduğundan bahsettim. Sonrasında babam rahatsızlandı. Annem bunu benim zerime atarak: "Bir umutla, ayrılırsın diye gönderdi, konuştuklarını duyunca beyninden vurulmuşa döndü baban..." dedi...
Sonraki sabah, bu sorumluluğu alamayacağımı, ondan ayrılacağımı, ama bundan sonra bütün erkeklerin bana ya abi, ya da kardeş olduklarını söyledim. Hiç itiraz edilmedi; zaten istedikleri buydu... Biz ayrılmadık elbette; ama, şu durum benim moralimi ciddi anlamda bozuyor, sürekli ağlama modundayım. Ondan asla vazgeçmeyi düşünmüyorum; ama ben istedim ki ailem de yanımda olsun, onları da çok seviyorum. En baştan beri çabam bunun için...
Şimdi yapılacak tek şey, resmi nikah, sonrasında da dini nikah ve ardından gitmek olacak. Ama inanın vicdan azabından ölmek üzereyim. Kötü bir şey yapmadığımı biliyorum, elimden gelen, burda paylaştığım, paylaşamadığım tüm çabaya rağmen başaramadım. Bir yorum alabilir miyim?

Tamam tanıştınız görüştünüz olumlu düşünüyorsunuz. Yaşınızda iyi çocuk yaşta değilsiniz. Bana göre usul artık erkeğin devreye girip ailesi ile kız evine gelmesi lazımdır. İstemeye olmasa da görmek tanışmak açısından gelmek zorundadır. Ve böylece yük senin sırtından kalkmış olur. Ciddi düşünmek bu olsa gerek.

Adil bey, haklısınız tabi; ama o kapı da kapatıldı. Ya o adamı, ya bizi tercih edeceksin diyorlar.
O adamı tanımak istemiyorlarmış, bense evlenmeyi düşünüyormuşum...

Ben 29 yaşında bir bayanım. Sevdiğim biri var ilk okuldan beri arkadaşım geçen sene konuşup evlenmeye karar verdik ve ben aileme hemen söyledim. Babam iş bulamadığım için iş bulmadan karşıma kimse gelmesin dedi ve ben öğretmenim atamam olmadığı için beklemek zorundayım. Ne olursa olsun diyip istemeye geldiler ve babam kovmaktan beter edip işe girmeden kesinlikle olmıcak dedi. Şuanda onlar bi daha gelmeyiz diye ısrar ediyorlar, babam konuyu hiç açmıyor, sevgilim inatla geliceksin kaçacaksın başka çaren yok diyor bu konuda benim yanımda hiç olmuyo ve ben ne yapacağımı artık gerçekten bilmiyorum. Ben onu çok seviyorum, ailemdende vazgeçmek istemiyorum. İstihareye yatıyorum kaçmak konusu olunca hep karanlık, ama sevgilim için yatınca hep ferahlık. Bana bi akıl verir misiniz? Şu durumda kaçsam çokmu günaha girmiş olurum ?